Walking in the rain
6 maart 2017
Onze kleine meid is een echt buitenkind. Ze doet niets liever dan buiten rondstappen, of de zon nu schijnt, het regent of sneeuwt…
Op zondag gaan we vaak een rondje lopen, zo ook gisteren. Helaas begon het net te miezeren toen wij een voet buiten de deur hadden gezet, maar dat kon ons meisje natuurlijk niet deren. Laarzen aan, muts op en gaan mama! Zelf heb ik op z’n zachts gezegd nogal een hekel aan regen, maar als je dochter gaat, moet jij ook.
Dus vol positieve tegenzin zijn we een rondje om het blok gelopen, wat uiteindelijk toch wel erg leuk was. Op de hoek van het blok zitten nieuwe bewoners en daar kwam een jong katje vandaan gerend, die ons de hele wandeling gezelschap heeft gehouden. Alleen is dochterlief in eerste instantie een beetje bang voor diertjes… Ze durfde dan ook niet meer zelf te lopen tot we bijna halverwege het blok waren. Zodra ze gewend was aan de poes (of piesje, zoals ze zelf zegt) liep ze zelf weer verder.
Op de helft liepen we door een steegje en daar lag een plas water, wat toch wel heel erg interessant was! Aan de hand van papa stapte de kleine meid erdoor en dat was toch wel vreemd, maar ook erg leuk! Vol verbazing keek ze waar ze in stond en liep er vervolgens drie keer doorheen. Wij vonden het wel grappig, maar bij de vierde keer hebben we haar toch maar opgepakt en verder laten lopen. De poes was er ook nog steeds en daar werd kiekeboe mee gespeeld (poes kroop onder schuttingen door en kwam weer terug).
Met een kleintje wandelen is erg leuk, maar het kan lang duren. Alles wat ze onderweg tegenkomt is natuurlijk erg interessant en moet grondig bestudeerd, gevoeld en soms geproefd worden. Ook is het leuk om tuinen in te lopen en wanneer iets niet mag (modder proeven) gaat mevrouw zonder pardon op haar billen (in diezelfde modder) zitten, zodat mama zich kan ergeren dat de net schone kleren wéér in de was kunnen… Gelukkig heb ik dat laatste ondertussen een beetje los kunnen laten.
Uiteindelijk waren we het blokje weer rond, hebben we poes geprobeerd buiten te houden (die vond het toch wel erg gezellig met ons, maar wij (lees papa) iets minder met hem (of haar)) en dochter naar binnen geloodst. In de regen word je toch wel koud, dus hebben we ons opgewarmd met een kopje thee en koffie en zijn we samen boekjes gaan lezen. Want dat is toch wel haar favoriete binnenbezigheid.
