Vakantie Egypte, februari 2018 – Reis- en fotoverslag

Het is al even geleden, maar begin februari kregen we -out of the blue- de kans om met ons tweeën naar Egypte te gaan! Reis en verblijf waren al betaald, we hoefden alleen de kosten van het omboeken van de tickets te betalen. Hoe lekker was dat!

Op zondagavond werden we gebeld of we woensdag op vakantie wilden… Tja, wat zeg je dan? Na misschien een klein beetje twijfel… JA! Meteen allebei gebeld/geappt met onze werkgevers, die eigenlijk direct zeiden “doen!”. We moesten alleen wel vóór 13.00 uur de volgende middag alles geregeld hebben. Dus direct na alle telefoontjes heb ik het reisbureau onze gegevens gemaild en op maandagochtend ben ik gaan bellen.

Duitsland

Omdat de reis via een Duitse site geboekt was bij een Duits reisbureau, moest ik dus ook weer mijn Duitse taal oprakelen… De eerste medewerkster die ik aan de telefoon kreeg was zo vriendelijk om mij in het Engels te woord te staan, een taal die mij toch heel wat makkelijker afgaat. Haar uitgelegd wat er aan de hand was en zij gaf aan dat het rond de middag verwerkt zou worden. Ik kreeg van haar een bevestiging van de rekening en zou de definitieve bevestiging met tickets e.d. nog ontvangen. Als ik voor 17.00 uur nog geen bericht had mocht ik weer bellen. Na een werkdag vol spanning of alles nou wel doorgevoerd zou worden, was het inmiddels kwart voor vijf en ik had nog steeds geen bevestiging in m’n mail… En dat levert een controlfreak als mij toch wel lichtelijke paniek op hoor! Dus ik ben maar weer gaan bellen met het reisbureau en toen schoot het stresslevel toch echt wel de lucht in. Er ontstond onduidelijkheid over wat er nu gewijzigd moest worden, maar in het Duits heet dat dan een ‘namechange’ (zoals in het Engels, hoe verwarrend…). Ik werd in de wacht gezet, zodat de medewerkster de gegevens kon checken. Maar opeens hoorde ik alleen maar ‘tuut tuut tuut’… en toen schrok ik me het leplazarus! Want wat als het nou niet gelukt was?!

Ik belde meteen weer terug, maar kreeg een bandje waardoor ik een klein beetje begon te schelden. Toch nog maar een keer proberen en gelukkig kwam daar de bekende mannenstem die zei: ‘Herzlich willkommen bei ETI’. YES! Ik kreeg na een tijdje wachten weer een dame aan de lijn, maar zij wilde dus niet in het Engels praten. Ook goed, ik rakelde mijn Duits dus weer op. Nogmaals uitgelegd dat ik belde voor een namechange en dat ik nog geen bevestiging heb ontvangen. De medewerkster wist mij gelukkig te vertellen dat alles aangepast was en dat ik de volgende ochtend de bevestiging per mail zou ontvangen. Dus om kwart voor zes ‘s avonds kon ik met een gerust hart op huis aan en kon de voorpret (wel een halve dag) beginnen!

Voorbereiden

Loriènn ging geen weekje logeren bij opa en oma, wat natuurlijk elke keer een feestje is! We hebben haar op dinsdagavond weggebracht en geknuffeld, ingestopt en afscheid genomen. Ik vond het wel een heel raar gevoel dat ik mijn kleine meisje een week lang niet zou zien… Maar niet teveel aan denken, dan komt het wel goed!

Omdat het hier in Nederland vroor, was het wel een beetje raar om onze zomerkleding weer tevoorschijn te halen. En dan nog de vraag: wat nemen we mee? Hoe is het weer in Egypte nu? Ja, zonnig. Maar ‘s avonds kan het wel afkoelen. En nemen we een dikke jas mee? Nee, dat neemt toch alleen maar ruimte in en zolang zijn we niet buiten, dus maar de donsjas aan. En welke schoenen neem ik mee? Hakken, geen hakken, welke doe ik in het vliegtuig aan? Uiteindelijk hadden we beiden twee lange broeken (een tijdens de vlucht en één in de koffer), genoeg korte broeken, t-shirts, (en ik een paar jurkjes) en zwemkleding mee, naast de andere benodigdheden. Op dinsdagavond stonden er twee goedgevulde koffers klaar in de kleedkamer, gereed om op reis te gaan. We lagen op tijd in bed, omdat de wekker om 03.00 uur af zou gaan.

De reis

Woensdagochtend vertrokken we om kwart voor vier in de ochtend richting Dusseldorf Airport. Omdat het nog zo lekker vroeg was, was er niet veel verkeer op de weg en konden we lekker doorrijden. Het is voor mij zeer gebruikelijk om tijdens lange autoritten in slaap te vallen, maar verrassend genoeg ben ik de hele rit wakker gebleven. 😉 Twee uur later stonden we, na slechts één verkeerde afslag, op de parkeerplaats, waar de shuttlebus net kwam aanrijden en wij meteen door konden naar de luchthaven. Ik had geprobeerd online in te checken, maar dat lukte in eerste instantie niet. Bleek bij de incheckbalie dat ik Dennis wel had ingecheckt, maar mezelf niet. Gelukkig konden we wel naast elkaar zitten.

Na het inchecken zijn we maar meteen doorgelopen naar de douane en toen naar de gate, ook omdat we niet wisten hoe groot het vliegveld was en hoever we moesten lopen. Voordat we door konden naar de gate moesten we eerst door de paspoortcontrole, omdat we buiten Europa vlogen. Dat was voor ons voor de eerste keer, maar zo zijn we ook weer een ervaring rijker. Omdat we twee uur van tevoren op het vliegveld aanwezig waren, moesten we na de extra paspoortcontrole nog wel even wachten voordat we konden boarden.

Na vier uur vliegen kwamen we aan op het vliegveld van Hurghada, waar ik erg vrolijk werd van het weer: 28 graden, zon en blauwe lucht. We moesten ook hier weer door de paspoortcontrole en een visum kopen. Er was een speciale balie voor ETI-passagiers, dus we konden snel door naar de bagageband. In de aankomsthal werden we opgewacht door een reisleider van het reisbureau en begeleid naar een klein busje, waar we ongeveer een half uur hebben gewacht tot iedereen aanwezig was. Vanaf het vliegveld was het ca. 10 minuten rijden naar het resort, ideaal!

The Grand Resort Hurghada

Het resort waar we verbleven zag er mooi uit en was erg groot! In totaal vier zwembaden verdeeld over twee binnenplaatsen, twee à la carte restaurants, twee buffetrestaurants, een snackbar, poolbar, buitenbad met pergola en terras en een eettentje.

We hebben bijna elke avond onder de pergola gezeten en cocktails gedronken in de heerlijke luie stoelen die daar stonden. Dat was wel de centrale ontmoetingsplek, naast de lobby. Daar zat iedereen die op zoek was naar WiFi.

Grand resort

De lobby

La Pergola

Terras

Zwembad aan de andere kant (verwarmd)

Grand resort by night

De kamer was helemaal top;

• kingsize bed
• bank
• twee fauteuils met een tafeltje
• kaptafel met spiegel
• tv
• minibar
• badkamer met bad en toilet
• halletje met kast

Er werden elke dag twee flessen bronwater op de kamer gezet, de kamer werd dagelijks schoongemaakt en de strand- / badlakens werden dagelijks gewisseld als je dat wenste. Het personeel was erg aardig en beleefd en omdat wij een kamer aan de straatkant hadden met uitzicht op de personeelsingang, waren wij er getuige van dat het personeel grondig werd gefouilleerd en nagekeken of zij niets vreemds bij zich hadden.

Ondanks dat er een drukke weg langs het hotel lag aan de kant waar wij sliepen, hebben we hier nauwelijks last van gehad. Wat wel een beetje jammer was is dat ik er op de laatste dag achterkwam dat we ook verduisterende gordijnen hadden… 😉 Maar dat was dan ook het enige! Het eten in alle restaurants, buffet (ontbijt, lunch) en à la carte, was super en er was veel. Er zaten veel Duitse toeristen op het resort en enkele Nederlanders en Engelsen, maar geen last van gehad. Behalve dan dat ze rokend naast hun kind zitten.

Eat, Swim, Sleep, Repeat

Onze dagen bestonden bijna letterlijk uit eten, zwemmen en slapen. Niet voor niets ben ik iets zwaarder teruggekomen dan de bedoeling was! We hadden met ons tweeën afgesproken dat we vooral zouden uitrusten deze week en niet veel gingen doen en ik moet zeggen dat we dat goed hebben volgehouden! We hebben één dag een activiteit ondernomen, nl. een Supersafari door de woestijn. We hebben beiden op een kameel gezeten, heerlijk gegeten in een bedoeïenendorp, met een quad door de woestijn gescheurd en een prachtige zonsondergang gezien. De safari is een echte aanrader!

Verder hebben we heerlijk met elkaar over vanalles en nog wat gepraat. Je hebt het niet gauw door, maar pas wanneer je echt tijd met elkaar hebt kun je goed praten. Thuis ben je toch vooral met je kind(eren) of werk bezig. Al met al was het een week lang genieten, met en van elkaar.