Peuterpraat – het woordenboek van een tweejarige

Mijn peutermeisje is een echte kletskous en probeert alles letterlijk na te zeggen. Dat betekent voor ons dus oppassen met woorden die we eigenlijk niet mogen zeggen. Ze zegt steeds meer en praat soms al in zinnen. Van veel woorden maakt ze nog haar eigen versie, omdat die wat lastig zijn voor een bijna tweejarige. Er zitten leuke exemplaren tussen!

Ondertussen heeft Loriènn al een heel eigen woordenboek en kletst ze de hele dag door. Heerlijk en af en toe ook hilarisch! Zo antwoord ze regelmatig “zeker wel!” op een vraag of zegt ze zelf al “kan niet in de mond, mama” als ze iets in haar mond wil stoppen wat daar niet hoort. Zoals een schoen, of een pen. Ook voert ze al hele telefoongesprekken, waarbij ze ons gedrag kopieert. Je gaat op die manier toch wel nadenken over wat jij zelf zegt en doet!

Hieronder een aantal leuke peuterwoorden:

• lrammere = warm
• ammere = arm
• bullak = prullenbak
• klekker = lekker (hoewel ze dat nu goed uitspreekt)
• soene = schoenen
• kusje hefen = kusje geven
• hapen = gapen
• zeepra = zebra
• ofifant = olifant
• nijpaat = nijlpaard
• toh morrelen = tot morgen
• toh voggeweek = tot volgende week
• sjomemaken = schoonmaken

Kak

Nu heb ik nog wel eens van die momentjes dat ik even een woordje eruit floep die ik beter niet kan laten floepen! Een aantal weken geleden liet ik iets vallen en riep ik zachtjes: fack! Uiteraard zegt dochterlief graag alles na en liep ze vrolijk door het huis, al “fack, fack, fack” zeggend… Niet zo handig! Juist tijdens de zwangerschap ben ik al andere woorden gaan gebruiken, om deze situaties te voorkomen. Eén zo’n ander woord is ‘kak’. Dus toen Loriènn mij napraatte heb ik haar maar even gecorrigeerd en gezegd dat ze dan wel kak mag zeggen. Natuurlijk is geen van beide goed, maar beter het laatste dan het eerste!

Lees ook: Help! Ik heb een peuter

 

Fluisteren

Een nieuwe ontwikkeling is fluisteren. Als Dennis of ik tegen haar fluister, fluistert ze heel lief terug. We doen dit voornamelijk als we haar naar bed brengen, zo leert ze al een beetje dat je zachtjes en stil moet doen als je gaat slapen. Maar ook bij “slechte” gefluisterde woorden fluistert ze terug, in een herhaalde versie… (oeps!). We (ik) zeggen het juist zachtjes zodat ze het misschien niet hoort, maar ja: kleine oortjes horen alles. Het is wel superschattig om te horen, zo’n ukkie aan het fluisteren.

Van welke woorden maken/maakten jullie peuter(s) hun eigen versie?